Wat is AES-codering?? - NL

Advanced Encryption Standard, ook bekend als AES is officieel geaccepteerd in 2002 en bij 2009 het is een van de meest toegepaste coderingsalgoritmen. Deze codering bevat een segment van een ander algoritme, aangemaakt terug in 1998, genaamd Rijndael, ontwikkeld door de Belgische cryptografen Joan Daemen en Vincent Rijmen.

Met dit algoritme, de lengte van de coderingssleutel die wordt gebruikt of met andere woorden het aantal transformaties dat nodig is om een ​​cijfertekst te maken (het versleutelde formaat) van platte tekst (de originele gegevens) definieert het aantal herhalingen tijdens encryptie.

De herhalingen en sterke punten van het algoritme zijn als volgt::

• 10 versleutelingscycli voor 128-bits sleutel
• 12 versleutelingscycli voor 192-bits sleutel
• 14 versleutelingscycli voor 256-bits sleutel

Elke coderingscyclus heeft verschillende methodologisch geordende stappen. De stappen worden gemaakt door vergelijkbare procedures op te nemen, waarvan er één afhankelijk is van de gebruikte coderingssleutel. Deze sleutel kan ook worden gebruikt om dit proces om te keren en de informatie of het bestand te decoderen.

in cyberbeveiliging, ransomware-virussen zijn een van de belangrijkste soorten malware die dit versleutelingsalgoritme gebruiken om slachtoffers af te persen door hun bestanden te versleutelen’ platte tekst in cijfertekst. Het grootste probleem is dat het erg moeilijk is om het cijfer te kraken, omdat de cybercriminelen die deze virussen hebben gemaakt voortdurend de coderingsmethoden verbeteren en deze sleutels verbergen. Als het AES-cijfer sterk genoeg is, het zou een supercomputer eeuwen kosten om de bestanden te decoderen, als de sleutel niet kan worden gevonden. Slachtoffers worden afgeperst, meestal in het betalen van geld om deze sleutel te krijgen en dit is hoe sommige ransomware-virussen miljoenen verdienen.

Voor meer definities, check Onze Cyber-woordenboek.